Kişisel bakım, kişinin kendine olan sevgisinin gösterimidir. Kendimize zaman ayırarak ihtiyacımız olan öz sevgiyi ve öz saygıyı kendimize sunmuş oluruz. Çağımızın vebası olarak ün salan depresyon illetine yakalanmamak ve ondan kurtulmak için de kendimize gerekli ilgiyi göstermeliyiz.
Trioid bezinin altında göğüs boşluğu ve soluk borusunun önünde timüs bezlerimiz bulunur. Bağışıklık sistemimizin merkezi işte bu timüs bezleridir. Timüs bezimizin titreşmesi bağışıklık direncimizi artırır ve timüs bezimiz titreştikçe daha genç ve sağlıklı bir görünüme kavuşarak yaşlanmayı erteleriz. Timüs bezimizi titreştirmenin ise iki yolu var: Parmaklarımızla göğsümüzün ortasına küçük vuruşlar yaparak ya da bol bol kahkaha atarak timüs bezlerimizi titreştirebiliriz. Neşesiyle tanınan insanların geç yaşlanması işte tam da bu yüzden olabilir. Kahkaha atarken de timüs bezlerimiz titreştiğine göre; bence hanımlar ve beyler biz en iyisi ulu orta cümbür cemaat bolca kahkaha atalım. Neşemiz bol olsun.
“Düşündüm de, insan ömrü dediğin sayfalık bir hikâye… Onu da olur olmaz şeylerle karalamak yanlış. Her şeye gülüp geçmek lazım. Onun için sen gül ama yalancıktan değil… Geçmişi, eskiden olanları, kalbinin sızısını, sevdiğin insanı falan her şeyi boş vererek gülmelisin. Gül haydi, güzel yüzüne gülmek yaraşır. Hemen şimdi. Bak, bak ben nasıl gülüyorum dünya umurumda değil.’’ Sadri Alışık.
İnsan olgunlaştıkça herkese ve her şeye rağmen gülümsemeyi öğrenir. Neden mi? Yaşam enerjisinin sevgiyle bakan gözlerde saklı olduğunu ve sevginin gülümseyerek yayıldığının bilincine varır. İnsanın olgunlaşması ise sadece yaş almasıyla bağlantılı değildir. Kötü duygu ve düşüncelerden arındırılmış bir kalp ve sorumlulukları olan bir yaşam insanı olgunlaştırabilir. İşte tam da bu yüzden olgun insanlar mum gibidir. Mevlana’nın da dediği gibi mum olmak kolay değildir. Işık saçmak için önce yanmak gerekir. Olgun insan yanmanın ne demek olduğunu öğrenmiş insandır. İşte tam da bu yüzden insan, olgunlaştıkça gülümsemenin değerini anlar. Ne olursa olsun varlığının şu kâinata sadece bir toz zerreciği kadar yer kapladığının farkında olur. Olgun insanın insanlarla arasına koyduğu mesafenin temeli sadece prensiplerine dayanır. Bu nedenle kendisi de dâhil hiç kimseyi ne küçümser ne de yüceltir.
-Derya Coşkun
YORUM YAP